Bir faşist için rastgele bir dini, kültürü, geleneği küçümsediğini göstermenin en ilkel fakat en tesirli yollarından biri tüm bu kavramlarla ilgili olan sembolleri yakmaktır. Münasebetiyle İsveç’te Türkiye’nin Stockholm Büyükelçiliği önünde Kuran-ı Kerim yakan Danimarka vatandaşı faşist Rasmus Paludan’ın yaptığında şaşılacak bir şey yok. Her faşistin yaptığını yapıyor.
Ancak sanırım İsveç kanunları da onun bu hareketlerini fikir özgürlüğü çerçevesinde pahalandırıyor. Lakin vakit zaman müdahale ettiğini de biliyoruz. Birkaç yıl evvel İsveç’in iki kentinde gerçekleştirilmek istenen Kuran yakma teşebbüsünde bulunanları polisin gözaltına aldığını anımsıyoruz. Demek bu sefer Kuran’ın yakılmasında bir sakınca görmemişler.
Son derece sersemce, son derece kışkırtıcı, karşı olunan dinin fanatiklerine de fırsatlar yaratacak bir hareket bu. Paludan’ın kutsal kitabını yaktığı dinin milyonlarca inananına karşı nefretinin sözü.
Yakmak yasak değil
İsveç’i bilemem lakin Avrupa ülkelerinde kutsal olsun ya da olmasın rastgele bir kitabın yakılmasını önleyecek bir yasa yok. Dine hakaret etmeyi kabahat sayan yasalar varsa da uygulanmaları enderdir bunların. ABD’de de kutsal kitapları yakmanın yasak olup olmadığı uzun müddet tartışılmış, bayrak yakmak kabahat sayılmış lakin kutsal kitapların yakılması kabahat kabul edilmemiştir. Portland, Oregon’daki 2020 ayaklanmaları sırasında protestocu kümeler (Amerikan bayraklarının yanı sıra) yığınla İncil yakmışlardı.
“Medeni ve Siyasi Haklara Ait Milletlerarası Sözleşme”nin (MSHS) 19. ile 20. Hususları, Avrupa İnsan Hakları Mukavelesi’nin de (AİHS) 10. hususu, hem ABD hem de AB tarafından kabul edilmiştir. Din özgürlüğü haklarını kapsayan bu unsurlar dini özel bir sıkıntı olarak görür, kamu tertibi ile ulusal güvenliği bozabilecek durumlar haricinde rastgele bir nefret söylemi hareketini yasaklamak için devlet dayanaklı müdahaleler içermez. Münasebetiyle Paludan dilerse ABD’de ya da diğer bir ülkede de Kuran başta olmak üzere dilediği dini kitabı yakabilir. Aşikâr ki Paludan İsveç’te de olduğu anlaşılan toleransa güvenerek gerçekleştirmiş yediği haltı.
NATO‘da yer alıp almaması beni ilgilendirmemekle bir arada, İsveç‘in üye olmak için onayına muhtaçlık duyduğu Türkiye’yi ısrarla karşısına alması nasıl açıklanabilir bilmiyorum. Bildiğim, protesto özgürlüğü ileri sürülerek açıklanamaz olduğu. Diledikleri vakit bu tıp aksiyonları önledikleri biliniyor zira. Türkiye’nin reaksiyonu sert oldu olağan. O denli ki Ulusal Savunma Bakanı Hulusi Akar, İsveç Savunma Bakanı Pal Jonson’un Ankara ziyaretini iptal ettiklerini duyurdu. (İsveç tarafı iptal değil erteleme olarak açıkladı gelişmeyi).
Tarihteki birinci yakma
İslam dünyasında öteki dinlerin kitabını yakmak asla rastlanmış bir durum değil. Haliyle Kuran’a yapılan bu akına reaksiyonun büyük olması çok doğal. Meğer öbür kitaplı dinlerin karar sürdüğü yerlerde kutsal kitap yakılmasına rastlanır. Tarihte kayıtlara geçen birinci kutsal kitap yakma hareketinin Kral Yehoyakim’in Yeremya’nın tomarlarını keserek ateşe atması olduğu söylenir.
Sonuçta Hollanda’da Kuran zıddı çok sağcı Geert Wilders ile daha evvel Kuran’ı yakmaya çalışan ABD’li rahip Tery Johns üzere Paludan da “Kuran’ı terörün kaynağı” üzere göstererek eylemlerine/söylemlerine haklılık kazandırmaya çalıştılar daima. Buna inanan önemli bir kesim olduğu da maalesef doğrudur.
Bu çeşit aksiyonlar, hedeflenen dinlerden hiç birinin prensiplerini ya da temel asıllarını değiştirecek değil. Münasebetiyle Müslümanların da kitaplarına inanmalarını engellemez. Bunları bu faşistler de bilir. Lakin nefretlerine karşı öfke duyulmasını, bu öfkenin toplumsal, giderek dini terslikler çıkarmasını ister üzere bir tavırları var. Oburunun kutsalına vurarak kendi kutsallarının takipçilerini de ırkçı, faşist hale sokuyorlar. Bu nedenle ismi geçen figürlerle benzerlerine rağmen çıkan çok sayıda Hıristiyan da var elbette.
Dünya faşistlerden, ırkçılardan kurtulmadıkça bu tıp saçmalıkları göreceğiz.
Görüldükleri yerde ezilmeliler.